Mongolia fascynuje i zachwyca, bowiem na jej ogromnych, niezabudowanych terenach, można prawdziwie obcować z naturą. Ten w przeważającej mierze, górzysto – wyżynny kraj, ma powierzchnię 1,5 mln km kw., ale zamieszkują go niecałe 3 mln ludzi, co daje mniej niż 2 osoby na km kw. Spacerując po tutejszych stepach czy piaskach Pustyni Gobi, można doświadczyć błogiego uczucia ciszy i spokoju, a podglądając życie tutejszych nomadów można się też sporo dowiedzieć o życiu. Dodatkową atrakcją, która przyciąga do Mongolii coraz więcej turystów, są też liczne, odkryte na terenie tego kraju szczątki dinozaurów.
Pierwszym przystankiem dla turystów odwiedzających Mongolię, czy to na własną rękę, czy ze zorganizowaną wycieczką, jest Ułan Bator. Tę położoną na 1314 m n.p.m. stolicę zamieszkuje ponad 1/3 ludności kraju. Ułan Bator wydaje się być wysepką pośród mongolskich pustkowi – miasto posiada dobrze rozwiniętą infrastrukturę komunikacyjną, a są tu także liczne placówki kulturalne, muzea i kilka zabytkowych klasztorów. Wśród kompleksów sakralnych najsłynniejszy jest XIX – wieczny klasztor buddyjski Gandan. W czasach komunistycznych był to jedyny, czynny klasztor na terenie Mongolii, dziś natomiast Gandan stanowi główny ośrodek buddyzmu w kraju. W skład kompleksu klasztornego wchodzi kilka świątyń (większość pochodzi z XIX w.), a pod względem turystycznym najciekawsza jest świątyniaMegdżiddżanrajseg süm, której wnętrze zdobi 26, 5 – metrowy posągbodhisattwy Awalokiteśwary – personifikacji współczucia.
Jeśli chodzi o atrakcje przyrodnicze Mongolii, to nic nie może się tu równać z Pustynią Gobi – drugą największą pustynią na świecie, która powstałą w miejscu prehistorycznego morza śródlądowego. Mająca ponad 1,3 mln km kw. powierzchni pustynia rozciąga się na terytorium dwóch państw – południowej Mongolii i północnych Chin. Mimo swojej nazwy, Gobi tylko w części pokrywają piaski – na całym terenie występują też bowiem stepy. Poza wspaniałymi krajobrazami, stadami wielbłądów dwugarbnych i niewielkimi grupami nomadów, największą atrakcją pustyni są tzw. płonące klify, usytuowane w jej części północno – zachodniej. To właśnie tutaj, w piaskowych skałach, które podczas zachodu słońca mienią się na czerwono, amerykańska ekspedycja paleontologiczna znalazła w latach 20 – tych ubiegłego wieku ogromne skupisko szczątków dinozaurów a także ich skamieniałe jaja.
Miejscem, które jest stałym punktem większości wycieczek objazdowych po Mongolii, jest też Karakorum - XIII – wieczna stolica Imperium Mongolskiego, założona przez wielkiego Czingis – chana. Karakorum położone jest w centrum kraju, niecałe 400 km na zachód od Ułan Bator. Od 2004 r., jako część krajobrazu kulturowego doliny Orchon, Karakorum znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Do największych atrakcji należy tu klasztor lamajski Erdenedzuu chijd– jeden z najstarszych zespołów klasztornych na terenie Mongolii (został on zbudowany w II poł. XVI w.). Wskutek akcji burzenia świątyń i mordowania lamajskiego kleru, prowadzonej przez komunistów na przełomie lat 30 – tych i 40 – tych ubiegłego wieku, klasztor nie zachował się do naszych czasów w oryginalnym stanie. Nadal jednak można tu zobaczyć kilka zabytkowych budowli, w tym Złoty Suburgan, grobowce Abataj-chana i Gombodordż Tuszetu-chana, a także trzy świątynie i średniowieczne stele kamienne.