Położona w południowej części Adriatyku Czarnogóra jest jednym z najmniejszych państw w Europie. Mimo to kraj ten zachwyca wspaniałą różnorodnością przyrodniczą i kulturową. Malownicze wybrzeże Czarnogóry pełne jest urokliwych zatoczek i stromo opadających do morza klifów, a na całej jego długości porozrzucane są zabytkowe miejscowości – Kotor czy Budva, żeby wymienić tylko te najbardziej znane. W głębi lądu biegną masywne i nie do końca jeszcze odkryte pasma górskie – Durmitoru, Bjelasica czy Prokletije,obfitujące w głębokie kaniony rzeczne i prawdziwie dziką przyrodę.
Zwiedzając Czarnogórę nie sposób jest nie zauważyć jej wieloetnicznego, a przez to i wielokulturowego charakteru. Państwo to zamieszkują Czarnogórcy i Serbowie, ale także Bośniacy, Albańczycy i w znacznie mniejszym już stopniu Chorwaci. Widoczna gołym okiem wielokulturowość znalazła swój wyraz m.in. w budownictwie sakralnym. Na obszarze całego kraju zobaczyć można prawosławne monastery, katolickie kościoły, a także meczety. Jednym z najbardziej znanych, prawosławnych obiektów sakralnych, jest Monaster Moraca, usytuowany w przepięknym kanionie rzeki Moraca. W tym średniowiecznym kompleksie na szczególną uwagę zasługuje cerkiew Matki Bożej (zbudowana w poł. XIII w.), w tym przede wszystkim zdobiące jej wnętrze, XVI – wieczne freski. Wśród katolickich budowli sakralnych wyróżniają się Katedra św. Trifona w Kotorze oraz Kościół św. Jana w Budvie. Katedra św. Trifona wzniesiona została w XII w., ale wskutek licznych rekonstrukcji stanowi ona dzisiaj zlepek różnych stylów architektonicznych. Prawdziwym skarbem we wnętrzu katedry są XIV – wieczne freski oraz weneckie wyroby złotnicze. Kościół św. Jana w Budvie to z kolei jedna z najstarszych budowli sakralnych na czarnogórskim wybrzeżu Adriatyku, ponieważ jej korzenie sięgają IX w. Dziś warto tu zwrócić uwagę na obrazy artystów weneckich z XV i XVI w. oraz średniowieczne ikony. Jeśli chodzi o muzułmańskie budowle sakralne, to szczególnie dużo jest ich przy granicy z Albanią. W mieście Ulczyn, najstarszym na wybrzeżu Czarnogóry, warto zwrócić uwagę na zabytkowy Meczet Paszy z pocz. XVIII w.
Monaster Moraca, a także katolickie świątynie w Kotorze i Budvie, można zobaczyć z wieloma wycieczkami objazdowymi po Czarnogórze lub w ogóle po Bałkanach. Do Monasteru Moraca przyjedziemy zatem m.in. z objazdówką „Albania – Macedonia – Czarnogóra – Serbia – Słoneczne Bałkany” oraz „Bałkańskie Skarby – Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Czarnogóra”. Świątynie katolickie zobaczymy z kolei z wycieczkami „Bałkany on-line – Chorwacja + Czarnogóra + Albania + Macedonia”, „Zapach wina i lawendy” oraz „Bałkańska Pierwsza Liga – zwiedzanie Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Czarnogóry, Albanii i Serbii”. Wreszcie do Ulczynu zaglądniemy z taką wycieczką jak „Korfu – Albania – Czarnogóra”.
Surowy, górzysty krajobraz, przyciąga także do Czarnogóry miłośników pieszych i rowerowych wycieczek. Jeśli marzy nam się aktywny wypoczynek na łonie natury, z dala od tłumów turystów, a jedynie w otoczeniu dzikiej przyrody, to masywy górskie Czarnogóry -Durmitor lub Prokletije, stanowią do tego miejsca wręcz idealne. Pasmo Durmitoru obfituje w 2 – tysięczniki (jest ich tu blisko 50), a także w piękne jeziora polodowcowe. Na obszarze Parku Narodowego Durmitoru znajduje się spektakularny kanion rzeki Tara – najgłębszy kanion Europy i prawdopodobnie drugi najgłębszy kanion na świecie (po Wielkim Kanionie Kolorado). Rwący bieg rzeki Tara przyciąga tu wielu miłośników raftingu. Nad rzeką, niedaleko miejscowości Zabljaka, przewieszony jest także imponujący most – o dł. 150 m i wys. 130 m.
Wybierając się w głąb Czarnogóry na własną rękę, warto jest skorzystać z usług przewodnika. Wiele górskich rejonów Czarnogóry to obszary wciąż dzikie i łatwo można się na nich zgubić. Im dalej od wybrzeża, tym tereny są mniej zaludnione, dlatego do każdej wyprawy wysokogórskiej należy się odpowiednio przygotować.